Ka thėnė i Dėrguari i Allahut savs:
"Kush merr abdes sa mė mirė, i dalin atij gjynahet nga trupi, qofshin ato edhe poshtė thonjėve". (Trasmetoi Muslimi).
Ka thėnė gjithashtu:
"Me tė vėrtetė Umeti im do tė njihet ditėn e kijametit nga shenjat e abdesit, prandaj kush ka mundėsi ta zgjasė atė (pra tė lagė sa mė shumė nga pjesėt e caktuara nė abdes)". (Mutefekun Alejhi)
Eshtė zbuluar nga shkencėtarėt mbas njė studimi mikroskopik per vendndodhjen e mikrobeve tek ata tė cilėt marrin abdest vazhdimisht dhe tek ata tė cilėt nuk marrin abdest: Nga njė pamje nė qelinė e mikrobeve hundore tek ata tė cilėt marrin abdest vazhdimish, u gjet hunda tek shumė prej tyre e pastėr pa asnje lloj mikrobi. Ndėrsa tek ata tė cilėt nuk marrin abdest u gjet qelia e mikrobeve tė tyre e mbushur me lloj-lloj mikrobesh tė ndryshme dhe me shumicė (mikrobe ngjitėse).
U gjetėn gjithashtu edhe microbe tė cilat shkaktojnė njė sėri sėmundjesh. Shkaku i helmimit nė mė tė shumtėn e rasteve ndodh si shkak i zhvillimit tė mikrobeve nė qelizat hundore, nga kėtu pėr nė stomak e prej andej nė zorrė. Dhe kėtu fillon lindja e njė shumice sėmundjesh tė cilat pėrhapen nė gjak. Prandaj larja e hundės nė marrjen e abdesit ėshtė bėrė rregull i cili kryhet nė mėnyrė tė pėrsėritshme tre herė nė cdo abdest.
Ndėrsa pėr larjen e gojės u zbulua nga shkencėtarėt se: gargara (larja e gojės) e mbron gojėn dhe gjėndrat e pėshtymės nga infeksioni dhe zbardhimi e mishit tė gojės, mbron dhėmbėt nga gurėzat duke i pastruar vazhdimisht nga mbeturinat e ushqimit tė cilat kanė mbetur gjatė tė ngrėnit. Ėshtė vėrtetuar shkencėrisht se 90% nga ata qe humbin dhembet e tyre sebebi kryesor eshte pastertia, gjithashtu qelbezimi i dhembeve mund te shkoje nepermjet peshtymės dhe ushqimit ne stomak dhe prej aty ne gjak e prej gjakut perhapet ne te gjithe trupin dhe kjo shkakton nje seri sėmundjesh. Gargara gjithashtu zhvillon disa muskuj te fytyres.
Nga larja e fytyres, e duarve deri ne kyce, dhe e kembeve largohen pluhurat dhe mikrobet qe ndodhen ne to. Pastrimi i lekures nga lende yndore te cilat e prodhojne poret e lekures, gjithashtu pastrimi i djerses per te cilen eshte vertetuar shkencerisht se mikrobet nuk e sulmojne lekuren vetem se atehere kur ajo eshte e papaster.
Pra njeriu kur qendron nje kohe te gjate pa i pastruar keto gjymtyre sekrecionet e lekures qofshin ato yndore apo djersa dalin ne siperfaqe te lekures te cilat kerkojne te ferkohen, e ky ferkim behet me dore me thonj te cilet ne te shumten e rasteve jane te papaster e me kete menyre mikrobet futen ne lekure. Pra, nuk mund te mbrohet njeriu nga mikrobet dhe bakteret e lekures sado qe te jete i paster vetem se me ane te abdestit dhe guslit. Mbas nje kohe te gjate studimi u zbulua shkencerisht se lekura e duarve mban nje sere mikrobesh te cilat mund te futen ne goje ose ne hunde ne rast se nuk kujdesemi per pastrimin e tyre. Prandaj duhet t'i lajme duart shume mire para se te fillojme te marrim abdest. Kete na e sqaron me mire hadithi i te Derguarit te All-llahut s.a.v.s. "Nese zgjohet dikush nga gjumi
. Mos ta fuse doren e tij ne asnje ene derisa ta laje tre here". Eshte vertetuar gjithashtu se muskujt ne mollezat e gishtave te dores apo te kembes jane shume me te dobeta se ne pjeset e tjera te trupit si ato te zemres p.sh e larja e tyre duke I ferkuar e zhvillojne sistemin qarkullues te gjakut ne keto pjese ku kjo eshte shkak per shtimin e shkathtesise se njeriut dhe veprimeve te tij.